Het loden beenblok

Foto: Thomas Schönenborn | Het derde deel van de serie richtte zich op de rotatiefase, die deels verantwoordelijk is voor een goed voorbeenblok. Dit is het onderwerp van het vierde en laatste deel van de serie.

De belangrijkste taak van het voorbeenblok is om de knie te stabiliseren, de reactiekrachten van de grond naar boven over te brengen en een goede rotatiebasis voor de heupen te creëren. Nogmaals, absolute kracht is niet zo belangrijk als efficiënt gebruikte kracht, vooral langs de x-as (de as van rubber naar de thuisplaat).  

Als de pas langer is en de knie zich achter de voorste voet bevindt, is het gemakkelijker om krachten langs de x-as te ontwikkelen dan wanneer de voet zich direct onder de knie en dichter bij de heup bevindt. Daarnaast zorgt een langere pas (met de juiste "gestapelde" houding, waarbij het bovenlichaam omhoog wordt geschoten naar de voetpositie en het hoofd boven de navel is) ervoor dat de heupen in een betere positie zijn om optimaal te roteren en te kantelen.

In tegenstelling tot de krachten die via het achterste been worden overgebracht, correleren de krachten die via het voorste been worden overgebracht significant met de werpsnelheid(https://www.drivelinebaseball.com/2015/12/efficient-front-leg-mechanics-that-lead-to-high-velocity/).

Je kunt een goed voorbeenblok herkennen aan het feit dat de knie niet verder buigt vanaf het voetcontact, maar in plaats daarvan strekt. De knie is al stabiel naar links en rechts bij het voetcontact. De hoek hoeft niet significant te veranderen (vaak nauwelijks herkenbaar met het blote oog), maar wel snel. Hoe sneller de knie stabiliseert, hoe efficiënter krachten kunnen worden overgebracht. Sommige werpers voeren een duidelijk zichtbare extensie van de knie uit (zelfs voor de voetaanzet), terwijl anderen vooral verdere buiging van het been voorkomen en een extensie nauwelijks waarneembaar is. Beide zijn mogelijk. De beslissende factoren zijn de snelheid van extensie en de timing. 

Als de heup nog gesloten is wanneer de voet contact maakt, kan de blokkering van het voorbeen pas na een vertraging plaatsvinden en worden krachten niet optimaal overgebracht. 

De ervaring leert dat jeugdspelers het blok met het voorbeen vaak erg moeilijk vinden totdat ze voldoende kracht en coördinatie hebben. 

Oefeningen die het voorbeenblok kunnen verbeteren zijn roll-ins, rocker-throws en walking wind-ups met de focus op het zo lang mogelijk achter de knie houden van de heupen.